W celu opisania wyzwania projektowego zapoznaliśmy się z licznymi publikacjami dotyczącymi strategii regionalnej UE wobec bezpieczeństwa i rozwoju w regionie Sahelu. Strategia ta ma cztery główne założenia, jakimi są: rozwój, dobre rządy
i rozwiązywanie konfliktów wewnętrznych, bezpieczeństwo i praworządność pod kątem politycznym i dyplomatycznym oraz przeciwdziałanie brutalnemu ekstremizmowi. Solidną podstawę do realizacji strategii stanowi, przyjęty w 2015 r., regionalny plan działania na rzecz Sahelu na lata 2015–2020, który skupia się na czterech, bardzo istotnych dla stabilnego funkcjonowania regionu, dziedzinach. Jedną z nich jest tworzenie odpowiednich warunków dla młodzieży.
Aby zagłębić się w problematykę dotyczącą warunków życia dzieci, młodzieży oraz kobiet, posłużyliśmy się Rezolucją Parlamentu Europejskiego z dnia 22 października 2013 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w regionie Sahelu. UE stanowczo sprzeciwia się funkcjonującemu na zasadzie dziedziczności i systemu kastowego niewolnictwu, występującemu mimo prawnego zniesienia. Nie pozostaje również obojętna na ignorancję podstawowych praw dzieci, stosowaniem przemocy
i płciowej dyskryminacji, a także pracę nawet sześcioletnich dzieci, czego również zakazuje prawo.
Należy pamiętać, że nie można rozdzielić bezpieczeństwa i rozwoju w regionie Sahelu, oraz że pomoc tym krajom w osiągnięciu bezpieczeństwa jest niezbędna, aby umożliwić wzrost gospodarczy i zmniejszenie ubóstwa. Jednak osiągnięcie bezpieczeństwa i rozwoju w regionie Sahelu jest możliwe jedynie poprzez ściślejszą współpracę regionalną. Obecnie jest ona słabsza niż być powinna, a UE ma potencjał, by odegrać w tej kwestii ogromną rolę. Korzyści ze współpracy nad wspieraniem rozwoju gospodarczego mieszkańców Sahelu i pomaganie im osiągnąć bezpieczniejsze środowisko, w którym ten rozwój ma się odbywać, odniosą zarówno wszystkie państwa regionu, ale także obywatele UE.
