Afryka stoi przed wieloma wyzwaniami, których UE jest zainteresowana rozwiązaniem. Oprócz motywacji humanitarnej i zobowiązania do osiągnięcia celów ONZ w zakresie zrównoważonego rozwoju, UE ma szczególny interes w poprawie warunków życia w Afryce, aby zniechęcić do masowej migracji do Europy. Te liczne wyzwania można podzielić na ogólne tematy, w tym zrównoważony rozwój środowiska, prawa człowieka i praworządność oraz możliwości zatrudnienia.
Zwiększanie szans na zatrudnienie jest zagadnieniem wieloaspektowym.Wymaga to poprawy otoczenia biznesowego, pobudzenia handlu i inwestycji, rozwoju integracji gospodarczej oraz zwiększenia dostępu do wysokiej jakości edukacji, badań i umiejętności zawodowych. W naszym projekcie chcielibyśmy rozwiązać ten problem, koncentrując się na perspektywie osoby. Jaką pomoc można udostępnić młodym osobom poszukującym pracy? Historycznie pierwszym krokiem było zwiększenie wskaźnika alfabetyzacji wśród afrykańskiej młodzieży i dokonano w tym kierunku wielkich ulepszeń. Ale według komunikatu Komisji Europejskiej mniej niż 10% afrykańskiej młodzieży w wieku 18–24 lat uczęszcza na jakąś formę kształcenia lub szkolenia policealnego, a aż 60% bezrobotnych w Afryce to ludzie młodzi . Kształcenie zawodowe mogłoby lepiej przygotować młodzież do wejścia na rynek pracy.
Afryka nie zmaga się z brakiem siły roboczej – jest mnóstwo osób niepracujących gotowych do podjęcia w każdej chwili jakiejkolwiek pracy nawet za bardzo niską płacę (tak jak tata Emmanuelle – persony opisanej w drugim rozdziale). Afryka zmaga się natomiast z brakiem wykwalifikowanych pracowników, mających wystarczającą wiedzę i umiejętności do podjęcia prac, które ich wymagają. To również jeden z najczęstszych problemów, z jakimi spotykają się zagraniczni inwestorzy – spośród lokalnego społeczeństwa nie mają komu zaufać i powierzyć pracy na określonych stanowiskach. Z drugiej strony wykształceni afrykańscy młodzi dorośli nie zawsze są w stanie znaleźć pracę w swoim zawodzie – na skutek tego ich kompetencje przewyższają wymagania miejsca pracy, czują się za nisko opłacani i frustrowani brakiem możliwości dalszego rozwoju. Warto mieć również na uwadze gwałtowny przyrost ludności w krajach afrykańskich - będzie miało to znaczący wpływ na rynek pracy – szacuje się, że do 2100 roku udział Afrykańczyków w globalnej sile roboczej wzrośnie z 15% (obecnie) do ponad 30%. To przyrost o około 2 miliardów młodych i gotowych do pracy osób. Czy będą posiadali kompetencje? Czy znajdą pracę? To problem naprawdę wieloaspektowy.
Unia Europejska i Unia Afrykańska (zrzeszająca wszystkie 55 państw afrykańskich) mają świadomość ciążącego problemu niewykształcenia i braku zatrudnienia młodych osób. Temat ten poruszany jest na większości spotkań międzynarodowych, w tym jego szczególne znaczenie zostało podkreślone na piątym szczycie UE-UA, który odbył się w Abidżanie w 2017 roku. W ramach partnerstwa między dwiema uniami powstał projekt AU-EU Skills for YouthEmployabilityProgramme, którego budżet wynosi 91 milionów euro, z czego wkład UE wynosi 27 mln euro.
